Dobór odpowiedniego rozwiązania filtracyjnego dla budynków komercyjnych i przemysłowych
EN 16798-3 to europejska norma opracowana w celu określenia właściwego rozwiązania filtracyjnego dla budynków. Chociaż norma koncentruje się na budynkach nowych, może być ona również wykorzystywana we wszystkich budynkach komercyjnych i przemysłowych już istniejących. Norma ta określa kwestie, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze odpowiedniego rozwiązania filtracyjnego dla budynku.
Zanieczyszczenie powietrza można podzielić na dwa rodzaje: zanieczyszczenia pyłowe i zanieczyszczenia gazowe inaczej zwane molekularne.
Jakość powietrza zewnętrznego odgrywa kluczową rolę w doborze odpowiedniego poziomu filtracji, niezbędnego do ochrony ludzi, produktów oraz procesów technologicznych przed szkodliwymi zanieczyszczeniami.
Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), powietrze zewnętrzne klasyfikowane jest w trzech kategoriach, opartych na dopuszczalnych poziomach stężeń zanieczyszczeń. Ta klasyfikacja stanowi podstawę do kreślenia wymagań filtracyjnych w różnych środowiskach.
W celu określenia lokalnego poziomu zanieczyszczenia powietrza (ODA), można skorzystać z licznych serwisów internetowych prowadzonych przez organizację pozarządowe, które udostępniają aktualne dane dotyczące jakości powietrza w danym regionie.
Zgodnie z aktualną normą EN 16798-3, funkcja budynku ma istotne znaczenie przy określaniu wymagań dotyczących systemów wentylacji i filtracji powietrza. Norma ta uwzględnia pięc klas użytkowania budynków - od SUP1 do SUP5 - które odzwierciedlają różne poziomy oczekiwań w zakresie jakości powietrza wewnętrznego, w zależności od przeznaczenia obiektu.
Jednym z kluczowych zapisów normy jest wskazanie, że każdy budynek komercyjny, w którym przebywają ludzie, niezależnie od lokalizacji, musi być wyposażony co najmniej w filtr klasy ePM1. Wymóg ten ma na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony zdrowia użytkowników poprzez skuteczne usuwanie drobnych cząstek zanieczyszczeń z powietrza nawiewanego do wnętrza budynku.
Po określeniu klasy jakości powietrza zewnętrznego (ODA) oraz przeznaczenia / funkcji budynku (SUP), wybór odpowiedniego poziomu filtracji staje się znacznie prostszy.
Poniższa tabela przedstawia minimalne wymagania dotyczące skuteczności filtracji, zgodnie z przypisaną klasą ODA, co pozwala na precyzyjne dostosowanie systemu wentylacji do warunków środowiskowych i funkcji budynku.
W najnowszej aktualizacji wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczących jakości powietrza podkreślono konieczność redukcji stężeń zanieczyszczeń gazowych takich jak: dwutlenek azotu (NO2), dwutlenek siarki (SO2) oraz ozon (O3). Wprowadzenie tych standardów umożliwia klasyfikację jakości powietrza zewnętrznego również pod kątem zanieczyszczeń gazowych / molekularnych, co stanowi istotny krok w kierunku bardziej kompleksowego podejścia do ochrony zdrowia i środowiska.
Norma EN 16798-3 umożliwia ocenę poziomu zanieczyszczeń gazowych wewnątrz budynków poprzez klasyfikację opartą na ilości tych substancji, które przedostają się z powietrza zewnętrznego do wnętrza obiektu.
Dzięki temu podejściu możliwe jest precyzyjne określenie wymagań dotyczących filtracji molekularnej, co pozwala skutecznie chronić użytkowników budynków przed szkodliwym wpływem zanieczyszczeń gazowych.
Podobnie jak w przypadku wyboru filtrów cząstek stałych, norma EN 16798-3 mówi o zalecanej skuteczności filtracji dla filtrów molekularnych w oparciu o normę ISO 10121. W zależności od tego, jak zanieczyszczone jest powietrze na zewnątrz i ile dostaje się do budynku, należy zastosować minimalną skuteczność filtracji zgodnie z poniższą tabelą.
W najnowszym załączniku do normy EN 16798 wprowadzono szczegółowe wytyczne dotyczące systemów powietrza recyrkulacyjnego w budynkach. Zmiany te wynikają z rosnącej świadomości zagrożeń związanych z rozprzestrzenianiem się wirusów i bakterii, które mogą być przenoszone właśnie w powietrzu recyrkulowanym.
W odpowiedzi na te zagrożenia opracowano nową klasyfikację, która ocenia skuteczność systemów recyrkulacyjnych i zamontowanych tam filtrów w ograniczaniu rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń przenoszonych drogą powietrzną, takich jak wirusy i bakterie.
Systemy te klasyfikowane są w skali od RCA1 (bardzo skuteczne w ograniczaniu rozprzestrzeniania się patogenów) do RCA6 (zerowa ochrona).
w trosce o najwyższą skuteczność
Polska